آموزش نورپردازی در عکاسی

بسیاری از عکاسان از اصول نورپردازی صحیح در حین عکاسی آگاهی کافی ندارند و به دنبال آموزش نورپردازی در عکاسی هستند . برای آموزش نورپردازی در عکاسی مدلینگ با ما همراه باشید .

تکنیک های نورپردازی در عکاسی

تکنیک نورپردازی Rembrandt

تکنیک نورپردازی Rembrandt برای نورپردازی های هنری مناسب است . در این تکنیک یک فلاش که به آن یک چتر متصل است را با زاویه 45 درجه نسبت به مدل و با ارتفاع تقریبا 2 متری قرار دهید .این فلاش یک نور قوی ، خشن و مستقیم به سمت مدل می اندازد که به این نور ، نور اصلی می گویند .

برای تعادل بخشیدن به نورها یک رفلکتور در سمت دیگر مدل قرار دهید تا مقداری از این نور را به سمت مدل بازتاب دهد و سایه ها را کمی روشن کند . یک مثلث نوری باید بر روی صورت مدل ایجاد شود که از آن به عنوان Rembrandt یاد می شود . وسایل مورد نیاز برای این تکنیک عبارت است از فلاش – رفلکتور – دو پایه فلش

تکنیک نورپردازی Clamshell

برای نشان دادن تمام جزئیات صورت با نور یکنواخت از تکنیک نورپردازی clamshell استفاده می شود . از دلایل استفاده از این تکنیک می توان به تخت بودن نور ، عمق نداشتن و یکنواخت بودن نور اشاره کرد .این تکنیک بسیار ساده است و کافی است دو عدد سافت باکس با فاصله و زاویه برابر نسبت به مدل در دو طرف او قرار دهید .

دقت داشته باشید قدرت هر دو فلاش را برابر بگذارید . هم چنین می توانید برای بهبود عکستان یک رفلکتور در پایین صورت مدل قرار دهید . خود مدل هم می تواند به راحتی این رفلکتور را نگه دارد . وسایل مورد نیاز برای این تکنیک عبارتند از :۲ عدد فلاش – ۲ سافت باکس ۶۶ سانتی متری – ۱ رفلکتور – ۳ پایه نور

تکنیک نورپردازی از پشت (Backlight )

با این تکنیک و استفاده از یک فلاش در پشت سر مدل می توان عمق وهیجان به عکس داد . برای ایجاد این بعد یک لانه زنبوری یا اسنوت را بر روی یکی از فلاش های خود نصب کنید . با این کار می توانید پرتو نور را باریک کنید . فلاش را پشت سر مدل و رو به دوبین قرار دهید تا پشت سر مدل را روشن کند . این نور باعث می شود مدل از پس زمینه جدا شود و عمق و هیجان بیشتری بگیرد . البته دقت داشته باشید که نور فلش در عکس تان نیفتد .

وسایل مورد نیاز براین تکنیک عبارتند از : ۲ عدد فلاش – ۱ سافت بکس ۶۶ سانتی متری – ۱ رفلکتور – ۱ لانه زنبوری

برای گرفتن یک پروژه عالی حداقل به چهار نور اصلی نیاز است :

1. نور اصلی یا کلیدی :نور اصلی پر قدرت ترین نور در عکاسی است که سوژه را روشن می کند و کنار دوربین قرار می گیرد .
2. نور پر کننده  :نور پر کننده برای کم رنگ کردن و نرم کردن سایه های نور اصلی استفاده می شود . این نور ، نوری است که شدت آن در مقایسه با نور اصلی کمتر است
3. به نوری که از پشت به سوژه تابانده می شود نور پشت می گویند .نور پشت  به صورت ریم لایت یا نور حاشیه ای درآمده و تقریبا بالای سر و شانه های سوژه را روشن می کند.
4. نور پس زمینه :امروزه نور پس زمینه کابرد چندانی ندارد و بیشتر برای مواقعی استفاده می شود که سوژه با پس زمینه هم رنگ باشد . با این نور می توان جلوه خاصی به پس زمینه داد .

حالات نورپردازی

با نور اصلی می توان 8 حالت مختلف نورپردازی را ایجاد کرد که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم :

1-نورپردازی رامبراند

دلیل نام گذاری این نورپردازی این است که رامبراند نور پرداز هلندی در اثر هایش از این نوع نورپردازی استفاده می کند . در این نورپردازی نیمی از صورت روشن می شود و روی گونه  نیم دیگر صورت فرد مثلثی روشن تشکیل می شود . کاربرد این نور پردازی بیشتر برای چهره هایی است  که گونه برجسته ای دارند .

2–نور پردازی پروانه ای

در این نورپردازی سایه بینی سایه بینی باید بالای لب و به صورت نقش یک پروانه بیفتد . در این نوع نورپردازی نوراصلی باید بالاتر از سوژه و پشت دوربین باشد . با این نورپردازی می توان نقص های چهره شخص را پوشاند و از قدیمی ترین متدهای نورپردازی در سبک پرتره است .

از این نوع نورپردازی بیشتر در عکاسی از بازیگران کلاسیک هالیوود استفاده می شود به همین خاطر به این نورپردازی پارامونت لایتینگ یا نورپردازی برتر نیز می گویند .اگر نورپردازی پروانه ای را با زاویه دید low angel ترکیب کنیم به پارامونت لایتینگ دست خواهیم یافت .

3-نور پردازی لوپ

این نورپردازی به گونه ای است که یک سایه کوچک از زیر بینی ایجاد می شود و این سایه اندکی به سمت گونه متمایل می شود . در این نور پردازی سایه بینی شبیه یک گره کوچک به نظر می رشد . در نور پردازی لوپ با زاویه 45 درجه نور را از بالا وکنار دوربین به سوژه بتابانید . هنگامی که شما نمی توانید به چند منبع نور دسترسی داشته باشید این شیوه نورپردازی بهترین انتخاب برای عکاسی خواهد بود .

4- نورپردازی صدفی

در نورپردازی صدفی نور اصلی بالای نور پرکننده قرار می گیرد . نورپردازی صدفی بدون سایه است و پرتره تخت به نظر می رسد .

5-نورپردازی نیمه Half Lighting

در این نور پردازی نصف صورت روشن و نصف دیگر آن تاریک است . توجه داشته باشید که در نیمه تاریک صورت چشم و پلک باید روشن باشد . نورپردازی نیمه بیشتر برای هنرمندان یا موسیقی دانان استفاده می شود . در نورپردازی Half Lighting منبع نور باید در اطراف  تا حدودی پشت سوژه قرار بگیرد .

6- نورپردازی سخت (power Lighting)

در این نورپردازی نورسخت باید هم اندازه با ارتفاع بینی سوژه باشد . در نورپردازی سخت یک سایه مثلثی شکل از بینی سوژه روی گونه او می افتد که با یک نور پرکننده قدرتمند باید محو شود.

7- نورپردازی اسپرت (sport Lighting)

از نورپردازی اسپرت بیشتر برای نشان دادن حجم بدن  عضلات ورزشکاران استفاده می شود . در این نور پردازی باید نور را از زاویه نزدیک به دو طرف پشت سوژه تاباند .

8- استفاده از کچ لایت (Catch light)

به نور داخل چشم کچ لایت گفته می شود . قدرت این نور را دست کم نگیرید زیرا باعث ایجاد حس زنده بودن به تصویر می شود . کچ لایت را می توان به صورت منبعی جدا توسط اسنوت ها به چهره سوژه تاباند . بهترین راه برای داشتن کچ لایت های دایره ای شکل استفاده از بیوتی دبش است .